Dzień Żniwno-Dziękczynny

"I powiedział im: Żniwo wprawdzie wielkie ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje"

Łukasz 10,2;

Dzień Żniwno-Dziękczynny jest mocno osadzony w tradycji Armii Zbawienia i części kościołów protestanckich. Swoimi korzeniami sięga starotestamentowego systemu kultowo - ofiarniczego, który nierozłącznie był związany z pracami agrarnymi. Najważniejsze święta narodu izraelskiego, związane były z zbiorem płodów rolnych i rozciągały się od wiosny do jesieni. Były okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu za urodzaj, troskę i opiekę. Bóg jako stwórca przyjmował rolę opatrznościową wobec narodu wybranego, zaopatrując go w potrzebne produkty. Było to wyrazem błogosławieństwa za zachowanie warunków przymierza. Ale wdzięczność i dziękczynienie, to nie jedyny wymiar tego święta. Zgodnie ze słowami proroka Izajasza 58, 7-12, błogosławieństwem urodzaju mają zostać objęte najniższe ekonomicznie, warstwy społeczeństwa. Zdolność dzielenia się z ubogimi, jest warunkiem błogosławieństwa. Temat ten podejmuje w teologii Nowego Testamentu apostoł Paweł w liście do 2 Koryntian 9, 6-12. "Kto sieje skąpo, skąpo też żąć  będzie, a kto sieje obicie, obficie też żąć będzie". Ale jest jeszcze inny wymiar tego święta, który nadaje mu tekst motto z Ewangelii Łukasza, który nawiązuje do dzieła ewangelizacji. Ewangelizacja we współczesnym świecie jest poważnym problemem i wezwaniem. Człowiek współczesny uodpornił się na głos Boga, a dokończenie żniwa ludzkich dusz, staje się coraz trudniejsze. Czynników wpływających na ten stan jest wiele, ale największym grzechem jest indyferentyzm, wszechogarniająca ludzkość obojętność. Nie bez wpływu jest także aksjologiczny wymiar powołań. Coraz częściej używając języka biblijnego spotykamy "najemników", a coraz trudniej o prawdziwych pasterzy, wiernych Jezusowi i Jego Ewangelii. Dotykamy tutaj problemu  jakości powołań. Wielkim błogosławieństwem jest rozpoznanie swojego powołania, ale jeszcze większym dramatem jest chybienie celu. Dzień Żniwny jest również wezwaniem do nas wszystkich aby odpowiedzieć na Bożą miłość  i spełnić pragnienie serca, które bez Boga pozostaje niespełnione. Niech słowa jednego z ojców kościoła Augustyna będą dla nas refleksją "Za późno Cię poznałem". To konstatacja nad zmarnowanym czasem. Dramatem wielu ludzi jest odkładanie relacji z Bogiem na jakaś tam przyszłość. Niech słowa proroka Jeremiasza będą dla nas przestrogą przed taką postawą "Przeminęło żniwo, skończyło się lato, a nie jesteśmy wybawieni" Jeremiasz 8, 20.

pastor Ryszard Potocki